உலகம்

ஒளியின் வழித்தடம் அழிக்கப்பட்டு
இருளுறைநிலையில்
ஜன்னல் தாழிடப்பட்ட அவனதறை
ஒன்றுமில்லையென
இயல்பாய் இருக்கிறாள் மனைவி
இயல்பு திரிந்து தேம்புகிறது
அவனுலகம்

நன்றி: கல்கி (28.02.10)

நனைதல்

தமது செல்ல பாலகனை
உறக்கத்தில் ஆழ்த்தும்பொருட்டு
அப்பா சொன்ன கதையிலிருந்து
உயிர்கொண்ட ஸர்ப்பம்
புற்று ஒன்றை நிர்மாணிக்க
உறங்கிப்போகிற மகனால்
நனைகிறது அப்பாவின் பால்யம்

நன்றி : சிக்கிமுக்கி [பிப்ரவரி 2010]

பெரு மழை

உள்ளாடையின் அந்தரங்கம்

சொட்டச்சொட்ட நனைய

அவர்கள் ஆடித்தீர்த்த பெருமழையில்

கிளர்ச்சியுற்று

முளைகொண்ட மாஞ்செடியின்

முதல் காயைக் கொய்கையில்

அவளுக்கு மேலதிகமாக சுரக்கின்றன

மார்புகள்

நன்றி : சிக்கிமுக்கி [பிப்ரவரி 2010]

பச்சைய பருவம்

நீதான் வழிநடத்திப் போகிறாய்

மறியின் பச்சைய கனவுகளை
முடித்துவைக்கும் மேய்ப்பனைப் போல
எலிகளின் தானிய சபலத்தை
நிவர்த்திக்கும் கழனிகளைப் போல
உன்னை மையமாக்கி
சுழல்கிறதென் உலகம்

உனது கோபுரங்களில் குடியிருக்கும்
ஆசையின் கனவுக் கண்களை
உனது சுனைகளில் நீராட்டிச் சிவக்கவிடுவாயா

காதுகளை உரசித் தொங்கும்
நேர்த்திக் கடனென
காமத்தின் பக்கவாட்டில் ஆடுகின்றன
கொங்கைகளின் மீதான வேட்கை

ஒரு வட்டக் கிணறு போல
குறு அலைபரப்பும் உன் பருவத்தை
நம்பியிருக்கிறது அதன் புன்செய்நிலம்

நன்றி : சிக்கிமுக்கி [பிப்ரவரி 2010]

ப்ரியமான உப்பு

எதிர்பார்ப்பு

-விலக்கான நாட்களின் ஈர நசநசப்புக்கு

ஒப்பாய் எரிச்சலூற்றி இருக்கும்

கனவு

-மழலை ஈன்றவளின் பாலூட்டும் ஏக்கம்

அலுவலகக் கழிப்பறையில் பீய்ச்சப்படுதலாய்

துயருறுத்தி இருக்கும்

வார்த்தைகள்

-பிரசவிக்க இயலாது வயிற்றுப் பிள்ளையோடு

மரித்துப்போன தாயின் இயலாமையை

விதைத்திருக்கும்

முன்முடிவுகள்

-திரும்பிப் படுத்துறங்கும் உன்னை

வன்மையாய்த் திருப்பி உன்னனுமதியின்றி

புணரும் வேதனையைத் தந்திருக்கும்

ஆக்கிரமிப்பு

-பிரசவித்த வயிற்றின் கோடுகளென

வலியின் ரேகைகளை உள்ளுக்குள்

ஓடவிட்டிருக்கும்

எல்லாம் விலக்கி

ஓர் உதட்டுச் செடி முத்தப் பூவை புஷ்பிக்கிறது

ஓர் உதட்டுச் செடி கொய்கிறது

உப்பின் சுவை கூடுகிறது

துத்தா

பார்க்குமனைத்துக்கும் பார்த்தமாத்திரத்திலேயே
பெயர்சூட்டிவிடும் ஞானம் வாய்த்திருக்கிறது
ஒன்னரை வயது கபிலனுக்கு

அதற்கு முன்பிருந்த பெயர்குறித்தோ
பின்பு வரப்போகும் பெயர் பற்றியோ
அவன் கிஞ்சித்தும் கவலையுறுவதில்லை

களிகூர்ந்து அவன் சூட்டும் நாமகரணம்
ஒருபோதும் மொழியின் கூண்டுக்குள்
நிலைகொள்ளாது மேலாக
அர்த்தத்தைச் சிங்காரிக்கும்

கல்லணையை அவனுக்கு
அறிமுகப்படுத்திய கணத்தின் முடிவில்
தேங்கித் தளும்பிய புனலை
இத்தியென அள்ளியாடினான்

வீடு மீண்டதும் கல்லணையை
பக்கெட்டில் ஊற்றி அவன்
இத்தியாடுகையில் எதிர்பட்ட
எலியின் பொருட்டு
புவ்வாவென்று அலறினான்

கேட்கப்போன அப்பாவாகிய அப்பா
துத்தாவானார்
துத்தா அப்பவானால்
அப்பா என்னவாகும்

நன்றி: கல்கி (28.02.10)

ருது

உயிர்ப்பிடித்தெழும் நாட்களின் பிடரி பற்றி

உலுக்கிஎடுப்பதற்கெனவே

ஊட்டி வளர்த்தனுப்புகிறாய்

ருதுவான சொற்களை

விடைத்தலையும் பருவத்தை

செரித்துத் தீர்க்கவே

பசிவிரித்து தவம் கொள்கிறததன்

பிரவேசப் பாய்ச்சல்

ஏறி இறங்கும் ஏக்கப் பெருமுச்சுகளில்

திய்ந்தழிகின்றன அவை உமிழ்ந்துவிட்டுப்போன

கனவுபிம்பங்கள்

அஹிம்சைபுனைந்த அதன்

அர்த்த மையத்திலிருந்து

வெடித்துப்பரவும் சாத்தியக்கூறுளோடு

கனன்றுகொண்டிருக்கும் வன்முறையில்

உன்னழகின் உக்கிரம்

வெள்ளாமையின் கழுத்தறுக்க

கருக்கேந்தி நகரும் அதன் கரத்தில்

உனக்கெழுதிய கவிதையை

ஒப்படைத்ததால் தப்பித்தது காலம்

சொற்களை மனனிப்பதிலேயே

கழிகிறது வாழ்வு