படர்தல்

யாசித்துக் குரலெலுப்பும்

பிச்சைக்காரன் பொருட்டு

சட்டென்று மனம் கூம்பிக்கொள்ளும் நீ

நிறுத்தி வைத்திருக்கும்

கொல்லைபுற முற்றத்துப் பந்தலில்

குதூகலமாய்ப் படர்கின்றன

யாதொன்றுமறியா கனகாமரமும்

பாரிஜாதமும்

ஐம்பூதங்களின் அதிகாரியாக்குக

கடவுளர்களை அதிகாரம் செலுத்தும் ஐம்பூதங்களே

உம்மிடம் சமர்ப்பிக்கிறேன் என்னை

உம் சக்திகளின் சகல வல்லமையோடும்

எனக்குள் சம்பவியுங்கள்

ஒருபோதும் என்னைக் கை நெகிழ்ந்துவிடாதீர்கள்

எதிரிகளைப் புறங்காணச் செய்யும்

உன்னதங்களையும் எனக்கு ஆசிர்வதியுங்கள்

எனக்கு எதிராய் உங்கள் செங்கோல்

திரும்பாதிருக்கட்டும் எப்போதும்

உம் நீதிபரிபாலனத்தின் சிறுதுரும்பும்

என்னைப் பரிசோதிகாத கொடுப்பினையின்

மகிழ்வைச் சுவீகரிக்கட்டும்

என் ஆசைகளைப் பூர்த்திக்கும்பொருட்டு

பிரயாசைகொள்ளட்டும் உம் ஏவலாளிகள்

பரியாசைக்காரர்களின் பாதங்கள்

தீண்டாதபடிக்கு என் நிலத்தை மீட்டருளும்

சேதமுறாவண்ணம் வதந்திகளிடமிருந்து

என் காற்றைத் தடுத்தாட்கொள்ளும்

வல்லூறுகளின் கூரிய நகங்களில்

கிழிபடாதிருக்க என் வானத்தை இரட்சியும்

தீயனவற்றோடு இணைத்து நன்மைகளையும்

காவுகொள்ளாத சக்தி கொடு என் நெருப்புக்கு

கொடும்வெக்கையிலும் ஈரத்தை இழக்காத

நீர்மை வேண்டும் என் நீருக்கு

இயலுமாயின் என்னைக் குறித்துக் களிகூறுங்கள்

உம் அதிகாரங்களின் பரிணாம நீட்சியாய்

நன்றி: கல்வெட்டுப் பேசுகிறது (ஜனவரி 2011)

சேர்வது குறித்த சிந்தனை

வராதுவந்த ஓரிரண்டு வரன்களும்

இரண்டொரு பவுனில் இடறிப்போக

கக்கடைசியில் கன்னிக் கழியாமலே

காலம் கழியலாயிற்று கோமதி அக்காவுக்கு

அவள் பார்வையின் குவிமையத்தில்

விரட்டி விரட்டி சேவலும்

விரண்டு மிரண்டு பெட்டையும்

சேர்வது குறித்துதான்

ஓரே சிந்தனையாய் இருக்கிறது

கோழியை மறுதலித்தல்

மக்கிக்கெட்ட குப்பைகளைக் கிளறி

இங்கிதம் குலைந்து எல்லா இடத்தும்

புணர்ந்து தொலைத்து

குட்டிச் சுவமீதேறி கொக்கரிக்கும் கோழிகள்

உறுத்தல் உதறி சுவைத்து அலைகின்றன

எச்சச் சொச்சங்களை

ஒன்றுக்கும் உதவாதிருத்தல்

ஊர்ச்சுற்றித் திளைத்தல்

புழுதிக் குடைந்தாடி

போதையில் மிதத்தல்...

என்றாயிற்று கோழியின் குணங்கள்

சண்டைக்கோழி, அடைகோழி

வெடக்கோழி, பிராய்லர் கோழி

வகைப்படுத்தலாம் கோழிகளை

எனினும்

மனிதனைக் காவுகொண்டபடிக்கு

பம்மிபம்மி வந்துபோகும்

சாமிக்கென நேர்ந்துவிட்ட கோழிகளை

கோழிகளென ஒத்துக்கொள்ள

மறுதலிக்கிறான் ஜீவானந்தம்

சித்திரையில் கசிந்த மனசு

வேப்பம்பூவிலும் மாம்பூவிலும்

போதமுற்றுச் சரியும் சித்திரையின்

ஏறுவெய்யில் ஊர்ந்துகொண்டிருக்க

மவ்னத்தை ஆரோகணித்தபடி

என் கைபற்றியிருந்தபோதுதான்

தண்ணென்று கசிந்த உன் மனசை

உணர்ந்தன விரல்கள்

நன்றி: கல்கி(23.01.11)

வாழ்ந்து கெட்ட சாவி

எடுத்ததும் முதலில் சட்டைப்பையிலும்

பிறகு சுவற்றின் ஆணியிலும்

கனத்துத் தொங்குகிறது

வாழ்ந்து கெட்ட குடும்பத்தின்

மனசில் ஆழ்ந்து கிடக்கும்

சோகத்தைப் போல

யாரோ நழுவவிட்டு

தெருவில் என் கைசேர்ந்த

வீட்டுச் சாவி

நன்றி: புன்னகை -காலாண்டிதழ்

யவ்வனத்தைச் சுமக்கும் கோவேறு

உன்னழகின் இருப்பின்

சாநித்தியத்தோடே ஒளிர்கிறது

நீ கைவிட்டுச் சென்ற அறை

உதிர்ந்தவிழ்ந்த உன் வார்த்தைகளை

கொறித்துச் சதிராடும் ஜோடி அணில்கள்

துணுக்குறாவண்ணம் எட்டிப் பார்க்கின்றன

நிகழ்வின் சுகந்தங்கள்

உன் வெக்கையை ஆறவிடாமல்

வெட்கத்தோடு ஒதுங்கும் கதவை

இறுக்கித் தாழிட்டபோது

நிலா முற்றிய கீற்றுகளால் இம்சித்தது

வழமையாய்... விரிப்பின் கசங்களில்

தலையணையின் பிதுங்களில்

பெருநதியென பிரவகிக்கும்

உன் யவ்வனத்தைச் சுமந்துகொண்டு

திரும்பினேன் கோவேறு என

சூன்யத்தில் தொலைந்திடாதிருக்க வேண்டும்

திசைகள் குழம்பிய பாதைகள்

நன்றி: கல்கி (02.01.2011)

இளஞ்சூடாய் மழைமுத்தம்

ஒன்றரை அகவை நிரம்பிய

திலீபனின் அடத்தை நினைவுறுத்தியபடி

நசநசக்கும் மழைக்கு

தீஞ்சுவை பாலும்

கொரிக்க குர்க்குரேவும்

தரலாமென்கிறாள் மனைவி

நான் இளஞ்சூடாய் ஒரு முத்தமும்

ஈந்தேன்

ஓவியங்களுக்குள் ஊடுருவும் பாதச்சுவடுகள்

ஆதிவாசிகளின் குகை ஓவியங்களுக்கு நிகராய்

மிகு புராதனமான எனது தனிமைக்குள்

உங்கள் சந்தையைப் பரப்பிவிட்டீர்கள

எனது தனிமையை அலங்கரிக்கும் ஆலாபனையை

உங்களால் விளங்கிக்கொள்ள இயலாது

ஆதவனை உள்வாங்கி கிளர்ச்சி தரும்

இரவல் வெளிச்சம் அதிலில்லை

ஆதுரமிக்க வார்த்தைகளின் கதகதப்பில்

கிறக்கமுற்ற கவிஞனின் மோனத்தாலான

எனது தனிமையின் நுழைவாயில்

உங்களுக்கு ஒவ்வாமை தரவல்லது

மின்மினியின் ஒளிப்பிரிகையால்

ஊமத்தம்பூவின் சுகந்தத்தால்

ஓரேர் உழவனின் வியர்வையால்

கிட்டும் கௌரவம் போதுமானது

எனது தனிமைக்கு

ஆசீர்வாதங்களையும் வாக்குத்தங்களையும்

முற்றாக நிராகரித்துவிட்ட எனது தனிமைமீது

படர்ந்திருக்கும் சாபத்தால் ஒரு பலனுமில்லை

உங்களின் ஆக்டோபஸ் வாழ்வதற்குரிய

சீதோஷணமில்லா நிலம்தான்

எனது தனிமையின் ஆளுகை கீழிருப்பது

ஏதேதோ அடைய தவமிருக்கிற

உங்கள் கொக்கின் ஒற்றைக் காலடியில்

அடங்கிவிடும் அதற்குள்தான்

உங்கள் சந்தையைப் பரப்பியிருக்கிறீர்கள்

லாபங்களைக் கணக்கிட்டுச் சோர்வுறுவதற்குள்

நீங்கள் திரும்பிவிடுதலே உத்தமம்

கூடவே பாதச்சுவடுகளையும் அள்ளிக்கொண்டு

நன்றி: காலச்சுவடு (ஜனவரி 2011)

கண் பேறு

குழந்தை கொஞ்சும் பலூன்

குழந்தையாகிவிடுவதையும்

திருவிழா நெரிசலினூடே

குழந்தையை ஈர்த்துவிடும் பலூன்

தேவைதையாகி விடுவதையும்

காணும் கண்கள்

பேறு பெற்றவை

மீட்பு

எமக்கு வாய்த்தது நன்னிலம்தான்

நெகிழத் தொடங்கியிருக்கும் இக்கணத்திலிருந்து

அதனியல்பால் எல்லாம் கிட்டும் எமக்கு

எழுதுகோல் முளைக்கும்

கணினியும் கண்டடைவோம்

மரித்திருக்கும் எம் குலசாமிக்கு

உயிர்ப்பு துளிர்விடும்

சாங்கியமும் கொண்டாட்டமும்

மீண்டும் நிறம்கொள்ளும்

நிலத்தின் தாதுக்களால் வண்டல்களால்

செப்பமுறும் எம் மூளை

இருதயம் திடச் சித்தமடையும்

கனவுகள் கள்வெறியூட்டும்

இறுகிக்கிடந்த இச்சைகளுக்கு

றெக்கை அரும்பும்

மூதாதையர் தேடிக் களைப்படைந்த

புதையல்கள் அகழாமல் மேல்வரும்

நீளும் ஆயுள்ரேகைகளில் எம் சந்ததி

வளப்பமுறும்

எல்லாம் கிட்டும் எமக்கு

யாவற்றுக்கும் முன்

உன் பசப்புகளுக்கும் பாசாங்குகளுக்கும்

மயங்கி இருக்கும் நிலத்தை

மீட்டாக வேண்டும்

நன்றி : உயிர்மை - நவம்பர் 2010

காலம்காலமாய் காலம்

இரண்டாய் வகுந்து கிடந்த ஒற்றையடிப் பாதையில்
வளைந்தும் நெளிந்தும் புணர்ச்சிக்குப் பிறகான
மயக்கத்திலிருக்கும் வனப்பாம்பாய்
நீண்டு கிடந்த காலம்

வெம்மையைக் குடித்து வெறி பிடித்திருந்தது

ஊடறுத்த என் கால்களின் வயிற்றில்
உப்புப் படலங்களைப் பிரசவிக்கச் செய்த
அதன் முகத்தில் சாதித்த செருக்கு

குளத்தின் அலைகளைக் கட்டிக்கொண்டு
யாத்திரை துவக்கிய காலம்
எதிர்ப்பட்ட கிழவியிடம்
குளுமையைத் திணித்ததில்
தாய்மையின் வாசம்

ஆட்டிடையனின் வளைந்த கொம்பில்
கண்கிறங்கி மணிச் சத்தத்தில்
தரித்த கனவை
நரிகள் கிழித்துப் புசிக்க அலறியது

கணவனோடு சிணுங்கிக்கொண்டு
தனித்திருந்தவளிடம்
நாணம் பூசி அது பருவத்துக்கு வந்த
அந்தக் கணம் முதல்தான்
தென்றலின் சிருங்காரத் தொந்தரவு

புள்ளினங்கள் அலைந்துருகும் அத்துவானத்தில்

பையப் பைய ஓர் ஆக்கிரமிப்பாளனைப் போல்
ஊடுருவும் காலம் குறித்து
எவ்விதப் பிரக்ஞையுமற்று ஊரும்

நத்தையின் முதுகில்
மனசை ஏற்றி அனுப்பிவிட்டு
நரைக்கத் துவங்கிக்கொண்டிருந்தான்
அவன்.

விளையாட்டு

விதைப்பு நாள் ஒவ்வொன்றிலும்
வார்த்தைகளில் சந்நதம் உருவேறிக்கொள்ளும்
தாத்தையாவுக்கு

விதைக்கையில் சிரித்தல்
ஆகாதென்று சினப்பார்
விதைக்கும் நிலத்தை விழுந்து
சேவிக்கச் சொல்வார்; செய்வார்
பிரசாதமேந்தும் பக்தனின் பாவனையில்
கையிலேந்திய விதைநெல்லை
குவித்துவைத்துக் கும்பிட்டுக் களிப்பார்
நெல்லோடு சேர்த்து
தம் மனசின் முணுமுணுப்பையும் விதைப்பார்

முடித்த பிற்பாடும்
மறக்காமல் விதைப்பார் எம் மனங்களில்...

மக்கா எனக்குக் களத்துலேயே
கல்லறைக் கட்டுங்கடா
அச்சுப்பிசகாது அப்பாவுக்கும்
அப்படியேதான் வாய்த்தது
மண்ணோடு மல்லுக்கட்டி
மக்கிப்போகும் வாழ்வு

ஏதேதோ தேவைகள் அழுத்த
கைமாறிய மண்ணை மீட்க இயலாமல்
வார்த்தைகள் தொண்டையைக் கிழிக்கும்
சோகம் எனக்கு

முப்போகமும் முங்கித் திளைத்த மண்
வெறுமையாய் விரிந்து கிடக்கிறது
கபடியையும் கிட்டிப்புல்லையும்
ஏங்கவைத்துவிட்டு எங்களூர் இளசுகள்
அதில் ஸ்டெம்ப் நட்டு கிரிக்கெட் ஆடுகிறார்கள்

முத்தம்

ஒளி சுவிகரித்துக்கொண்ட
உன் முத்தங்கள்தாம்
விண்மீன்களாயின
சிறகு முளைத்த முத்தங்களில்
தேவதைகள் தரிசனம் தந்தனர்
முத்தங்களைத் திருடி கூடுகட்டி
தேனீக்களாய் பரிணமித்தன குளவிகள்
முத்தங்கள் எட்டாது தலைசுளுக்கவே
நரிகள் சொல்லின்
அந்த முத்தம் புளிக்கும்
உன் முத்தங்களின் ஆழத்தில்
முத்தம் குடித்து முத்தம் குடித்து
முத்தமானான் அவன்

ஆயினும் ஆறுதல்

நெருக்கித் தள்ளி வாழ்வு விதிர்விதிர்த்துத்
தளும்புகிற கணங்களைத்

துடைத்துவிடும்படிக்கு உகுக்கிறான்
மூன்றரை வயதான கபிலன்
ஆறுதல்தான் என்று தெரியாமல்
வார்த்தைகளை
''இந்தா அப்பா தண்ணி குடி''
எனினும் அதனால் ஒன்றும்
ஆகவில்லைதான்
ஆயினும் ஆகியிருந்திருப்பின்கூட
இந்தளவு ஆறுதலடைந்திருக்க
மாட்டார் அப்பா

நன்றி: உயிரோசை (27.09.10)

நாட்டாமை

மௌனங்கள் நொதித்துக்கிடக்கும் அவ்வூரின்
திசைகள் கூடிக்கொள்ளும் நாற்சந்தியில்
விற்பனைக்கு வந்ததுபோல வந்தன வார்த்தைகள்

அர்த்தங்களின் ஆழ உயரங்களுக்கு ஏற்ப

வீழ்ந்தும் எழுந்தும் கொண்டிருந்தன
வார்த்தைகளின் மதிப்பு

அவரவர் தேவைக்கேற்ப விநியோகமானதில்
மெலிந்த வலிந்த வார்த்தைகள் கலந்தே இருந்தன
வசீகரத்துக்காகவும் மயக்கத்துக்காகவும்

'கடவுள்' வார்த்தையைக் கொள்முதல் செய்தவன்
போதிக்கத் துவங்கினான்
கடவுள் வார்த்தையாய் இருக்கிறார்
வார்த்தைகளனைத்தும் கடவுளிடமிருந்து வருகின்றன
கடவுளன்றி வார்த்தையில்லை
வார்த்தையின்றி கடவுளில்லை

பின்னிப்பின்னி சாம்ராஜ்யத்தையும்
செங்கோலையும் நிர்மாணித்துக்கொண்ட
'கடவுள்' வார்த்தையின் சிம்மாசனம்
'சாத்தான்' வார்த்தையை வாங்கிப் போனவன்
கேட்டக் கேள்வியில் கலகலக்க ஆரம்பித்தது

'சாத்தான்' வார்த்தையின் அந்தரங்கத்தில்
'கடவுள்' வார்த்தை தன் பங்குக்கு ஒளிபீய்ச்சியதும்
அழுக்குகளால் வெட்கமுற்றது அதன் இருட்டு

அந்தரங்கங்கள் வெளிச்சப்பட்டுப் போனதில்

சஞ்சலம் கொண்ட கடவுளும் சாத்தானும்
சந்தித்துக்கொண்டன
இப்போது மௌனங்களால்
ஊர் நொதிக்கத் துவங்கியது

நன்றி: கல்கி தீபாவளி மலர் 2010

அவனிடம் ஜாக்கிரதை

அவன் யாதொன்றும் செய்யவில்லை
அப்படிச் செய்கிறவனுமில்லை

உங்கள் வடிவங்களில்
தேங்க இயலாமல் கசிந்தான்
அப்போதே சஞ்சலத்தை
மறைக்கச் சிரமப்பட்டீர்கள்

உங்கள் வார்த்தைகளுக்கு
வளைதல் செய்யும் லாகவமற்று
ஒடிந்ததில் குமைந்து
அசூசைக் கொண்டீர்கள்

நீங்கள் வாரி இறைத்த
நிறங்களைப் பதட்டத்தோடு அதீதமாய்ப்
பூசிக்கொண்டதில்
கடைவிழியில் அன்னியப்பட்டான்

உங்களின் தீவிரத்தில்
ஆழவும் முடியாமல்
கலக்கவும் இயலாமல்
அவன் திணறுதலில் கலக்கமுற்ற நீங்கள்
அயலானிடம் சொல்லிப்போகிறீர்கள்
''அவனிடம் ஜாக்கிரதை"

நன்றி: கல்கி(05.09.10)

பக்கத்துப் பக்கத்து வீடு

ஆதியில் எனக்கும் சாத்தானுக்கும்
பக்கத்துப் பக்கத்து வீடு
கொஞ்சமாய் நிரோத்துப் பொட்டலங்களையும்
மிதக்கும்படிக்காய் மதுப்புட்டிகளையும்
கைமாத்தாய் வாங்கிக்கொள்ளும் அளவுக்கு
அவன் எனக்குப் பரிச்சயம்
எப்போது கேட்டினும் இன்முகத்தோடு
அவன் பிரயோகிக்கும் புன்னகை
அந்தி சூரியனாய் மயக்கம் நல்கும்
முலைகனத்த மகளிரோடு
முப்போதும் மோகித்துக்கிடக்கும் அவனுக்கு
பிருஷ்டம் பெருத்த பெண்களோடும்
தொடுப்பு இருந்தது
காமப்பேராறு கரையறுக்கையில்
கரமதுனமும் உண்டு
லாகிரி வஸ்துகள் நீதிபரிபாலனம்
செய்யும் அவனது கொலுமண்டபத்து
அந்தப்புரத்துக்கு தேவகன்னியின் புனைவோடு
சிலபேர் வந்து திருப்தியோடு போவதுண்டு
அவன் அருகாமையின் ஷணங்கள்
பரவசங்களில் தோய்த்து எடுக்கப்பட்டதாயும்
புலன்களை நீவிவிடுவதாயும் தோற்றம் கொள்ளும்
யுவதிகளின் வாசனைகளால் நெய்யப்பட்டிருக்கும்
அவனது இல்லத்திலிருந்து ஊர்ந்துவரும்
இசையின் விச்ராந்தியில் கம்மென்று மணம்
பொறாமையுற்ற காலம்
பொய்யாய் வீசிப்போன வரத்தின்
சாயல் புனைந்த சாபமொன்றில்
வீழ்ச்சியுற்ற சாத்தான்
தீவாந்திரத் தனிமைக்குத் தள்ளப்பட்டு
கடவுளானான்
நான் மனிதனானேன்
நன்றி : சுகன் (ஜூன் 2010)

சபிக்கிறது தாபம்

விசிறி எறியப்பட்ட

விலக்கப்பட்ட கனியின் விதையிலிருந்து

வேர்கொழித்துச் செழித்தெழுந்த

ஏதேனூடே வேட்கைகொண்டு போகிற

ஏவாளை பின்தொடர்கிறது

ஸர்ப்பம் வடிவம் வாங்கிய பாவம்

துஷ்டி வீட்டுக்காரனின் தொண்டையில்

திரண்டுருளும் துக்கத்தையொத்த

அவளின் பருவக்கனவுகளை ஊடறுத்துக்

கொட்டுகிறது நிச்சலனமுற்ற அருவி

காய்ந்துதிரும் சருகுகளைப் பற்றி

கீழ்விழும் ஏவாளின் சொற்கள்

பெருந்தனிமையின் கால்களில் மிதிபட

தரையை மெழுகித் திரும்புகிறது

சொற்களின் ரத்தம்

அந்தரத்தில் அலையும் பறவைகளின்

சிறகில் அறைவாங்கி பள்ளத்தாக்கில்

வீழ்ந்துபடுகிறது ஏக்கத்தின் கேவல்

முன்பொருகாலத்தில் ஆதாமை

புசித்த கனிக்கென

பொலிபோட்டுவிட்டார் பிதாவின் பிதா

ஆப்பிள்மரத்துக்கு அடியுரமாய்

தன்னைத்தானே புணரும் ஏவாளின் தாபம்

சபிக்கிறது கடவுளை

'ஏவாளாகக் கடவாய் சாத்தானே'

நன்றி : சிக்கிமுக்கி [பிப்ரவரி 2010]

சத்யாகாலம்

புதுத்தாலி உடுத்தியிருக்கும் சத்யா
சவூதியிலிருக்கும் கணவனின் நினைப்பில்
தலைக்கு ஊற்றும் நடுநிசிகளால்
நடுக்கமுறுகின்றன இரவுகள்

நன்றி: புன்னகை காலாண்டுதழ்

கொள்முதல்

வசீகரச் செல்வாக்கு மிகுந்த

வார்த்தைகளைப் பெய்து
மனத்தை நனைக்குமவன்

கனவுகளின் விற்பனைப் பிரதிநிதி

கண்களின் குணத்துக்கேற்ப
கனவுகளை விநியோகிப்பதிலும்
கனவுகளைக் கைமாற்றிவிடுவதிலும்
கைதேர்ந்த மொழி அவன் நாவுக்கு
சொந்தமானது

கனவுகளை சூல்கொல்வதொன்றே
கண்களின் பிறவி பயனென
அவனுதிர்க்கும் சொல்வாக்கு
சில கண்களில் கனவுகளின் அபிலாசைகளைத்
துளிர்விக்கும்

யாருக்கும் இல்லையென இயம்பாது
இருக்கும் துண்டு கனவுகளைக்கூட
குறுக்கும் நெடுக்குமாய்ப் பிணைத்துவிடும்
அவன் சாமர்த்தியத்தில் சாமான்யத்துக்கேற்ப
சலுகை திட்டமும் உண்டு

கனவுகள் அற்றுப்போகும்
பின்னிரவுப் புழுக்கத்தில்
அக்கம் பக்கம் பார்வை செலுத்தி....
நெளிவுகளை நேர்த்திருத்தி,
சுருக்கங்களை நீவி, முலாம் பூசி
அவன் வைத்திருந்த சாத்தானின் கனவுகளை
கொள்முதல் செய்துகொண்டு போன
கடவுளின் கண்களில்
ஒளி பெருகத் துவங்கியது

ஈரமண்ணின் நேசம்|ஜூலை 2010

பிழைப்பு

ஈரமற்று கானல் ஓடும் நதியில்
மூர்ச்சையுற்று மிதந்த பால்யத்தை
சுமந்துவந்து கண்ணம்மாபேட்டையில்
எரிக்கையில் துளிர்த்த வியர்வையில்
சற்றே உப்பு கரிக்கிறது பிழைப்பு

நன்றி: கல்கி(04.07.2010)

இழப்பு

கொஞ்ச காலமாய் கூடவே
வசித்துவருகிறது யாரும் கண்டறியாத மவ்னம்

மவ்னம்தானெனினும் அது சம்மதமில்லை
மரணம் விதைக்கும் மவ்னத்தைப் போன்று அது
துக்க நிறத்தைப் பூசிக்கொண்டதுமில்லை

மவ்னம் உடைபடும் பின்னொருசமயத்தில்
அதற்குள் கனலும் வெப்பத்தாலும்
வெடிக்கக் காத்திருக்கும் கேள்விகளாலும்
அதிரக்கூடும் காலத்தின் கள்ள மவ்னம்

போராளியின் கடைசிக்குண்டைப் போல
பிரயோகமாகப் போகும் அம்மவ்னம்
பருந்தை எதிர்த்தடிக்கும் தாய்க்கோழிஎன
தோற்றம்கொள்ள காத்திருக்கிறது

அப்போதெழும் பேரோலத்தில்
வார்த்தைகள் குரலிழந்து போகும்

நன்றி: கல்கி(04.07.2010)

கவிகிறது மெழுகின் சாட்சியோடு

தீ தின்னும் மெழுகை சாட்சி வைத்து
தன் வன்முறைகளைக் கட்டவிழ்த்துவிடும் இரவு
வாதையின் கூடாரமென
சன்னமாய்க் கவிகிறது அவள் மீது

முகமன் சொல்லி வரவேற்கும்
அவள் முறுவலின் பின்புறத்தில்
சலசலக்கும் ரணங்களின் கண்ணீரில்
மேலதிகமாய் இருள்கிறது அவ்விரவு

வடிக்கட்டமுடியாத வக்கிரம்
இயலாமையின் கழிவிரக்கம்
அந்தரங்கத்தின் வெக்கை
கொண்டாட்டத்தின் எச்சம்...
யாவற்றையும் அவளுக்குள் துப்பிவிட்டு
பேய் சிரிப்பில் அதிரும் அவ்விரவை
யார் பார்வைக்கும் படாதவாறு
பதட்டத்தோடு ஒளிக்கவே விழைகிறாள்
தீட்டுத் துணியென

ஏக்கத்தில் விழுதல்

வன்நுகர்ச்சிக்குப் பலியான ஊமைச் சிறுமியின்
பீதியை நகலெடுத்த முகத்தோடும்
கட்புலனாகா கிரீடத்தைப் பொருத்தியிருக்கும்
அசௌகரியத்தோடும்
பார்வைக்கு வந்துபோகும் அவர்தான்
கடவுளின் நேரடி வாரிசு என்பதை அறிந்த கணம்
அவன் காலத்தை ஊழியலை தாக்கியிருந்தது

சர்வாதிகாரியின் கொடுங்கரத்தின்கண் சிக்குண்ட
சாமான்யப் பூச்சியைப் போல
பூலோகத்தின் பித்தலாட்டங்களும் துரோகங்களும்
அவரைக் கையாளத் துவங்கியிருந்தன

எழுச்சிக் குறைவான குறியை
வாய்க்கப்பெற்றிருந்தாராகையால்
விசனமுற்ற தாம்பத்யம்
அவ்வளவாய்ச் சேர்ப்பதில்லை என்பது குறித்து
அவருக்குண்டு அவர்மீது கழிவிரக்கம்

மதுவின் கணத்திலன்றி பிற பொழுதுகளில்
தான் கடவுளின் வித்தென்ற கித்தாப்பு
அவர் சிரசுக்குள் நிலைத்ததில்லை

இல்லத்துக்கு அவர் திரும்புகையில்...
நெகிழ்ந்திருந்த உள்ளாடையை திருத்தியபடி
அதரத்தில் நர்த்தனமிடும் முறுவலைச் சிந்தியவாறு
கடைவாயில் வழியாக வெளியேறிக் கொண்டிருந்தான்
சாத்தான்

களைத்திருந்த மனைவியின் வியர்வையில்
நிறமிழந்த தமது அந்தரங்கத்தை
என்ன செய்வதென்று அறியாது
சாத்தானாகும் ஏக்கத்தில் விழுந்தார்
கடவுள்

நன்றி: உயிரோசை (27.09.10)

கை உதறுதல்

காற்றென்னை கை உதறிய

பொழுதொன்றின் அந்திமத்தில்தான்

பருவத்தைக் கொட்டிச் செய்த ப்ரியத்தை

திரும்பப் பெற்றுக்கொண்டாய்

விண்மீன் உதிர்ந்துவிழுந்த தடத்தின்

வடுவென புகைந்து குமையும் இதயத்தில்

பகல் போல ஒளிரும் எனதன்புக்குள்

பூனைப்பாதம் பொறுத்தி ஊடுருவின

அமாவாசை சபலங்கள்

மலைமுகட்டின்மீதேறி தற்கொலைபுரியும்

அந்திப் பகலவனின் வண்ணம் கொண்டது

பலிகொள்ளப்பட்ட நேசத்தின் ரத்தம்

பழிப்பு செய்கிற காலம்

துவண்டெழும் வார்த்தைகளின்

சுவாசப் பரப்பெங்கிலும்

சுவாதீனத்தைக் கலந்து கெக்கலிக்கிறது

மல்லாந்து துயில முயன்ற

மொட்டை மாடி நிசி ஒன்றில்

உன் பாதரட்சையின் எழிலெடுக்கும் பிரயாசையில்

தோற்றுத்தோற்றுச் சரிகிறது

மூன்றாம்பிறை

யுகமாயினி ஜூலை 2010

புதிர்வெளி

புரண்டு துயில்கையில்

கண்களிலிருந்து நழுவிய கனவொன்று

படுத்துக்கொண்டது அவனருகாமையில்

இணையையொத்த குழைவோடு

முதிராத முலையின் ஸ்பரிசத்துக்கீடாய்

குறுகுறுப்பை நல்கிய அதனியல்பால்

புலன்களுக்குள் முளைவிட்ட றெக்கை

மஞ்சத்தை பறவையாக்கிவிட்டதெனில்

அதொன்றும் துர்கனவல்ல

ஆகாசத்தில் நீரருந்தும் சக்கரவாகத்துக்கிணையாய்

நிரம்ப உண்டு சிலாகிப்பதற்கு ---

சாத்தானின் ஆசீர்வாதத்துக்கும்

கடவுளின் சாபத்துக்கும்

அடர்ந்த அன்பின் குரூரத்துக்கும்

கசந்த நேசத்தின் நெகிழ்வுக்குமான

புதிர்வெளியில் இப்போது அலைவுறும்

அந்தக் கனவு குறித்து

எனினும் இத்தோடு கைவிடலாம்

அதன் கழுத்திலும் தொங்கக்கூடும் கொடுவாலாய்

தாம்பத்யத்தின் செங்கோல்

யுகமாயினி ஜூலை 2010

காமத்தின் நவரச சிங்காரிப்பு

1
போதும் இம்சிக்காதே
மர்மஸ்தானத்தில் ஊடுருவும்
மனசின் விரல்களைத் திருப்பிக்கொள்
விகாரப்படும் துறவின் இச்சையென
கவிகிற புன்னகை
சபிக்கப்பட்ட பாலையில் வன்மங்கொண்டூரும்
சர்ப்பத்தின் விஷமென நைச்சியமாய்ப் படர்ந்து
ஆன்மாவுக்குள் மரணத்தை விதைக்கிறது

நன்றி : சிக்கிமுக்கி (மார்ச் 2010)

சாத்தானின் மனைவி

தேவகன்னியின் மயக்கத்தில்
நிர்வாணமாய்க் கிடக்கிறார் கடவுள்
அவ்வழியே கடக்கையில்
மனைவியின் கண்களைப் பொத்திக்
கூட்டிப்போகிறான் சாத்தான்

நன்றி : சிக்கிமுக்கி (மார்ச் 2010)

அனுபவம்

யவ்வனம் கட்டியிழுத்துவந்த
ஆயிரம் யானைகள்
கிளப்பிய பெருமூச்சில்
ஒளி தூர்ந்த சூரியனை
வெட்கக் கீற்றனுப்பி
உயிர்ப்பித்தாள்
இப்படியாய் விடிந்தது
அவர்கள் சயன அறையின்
முதல் அனுபவம்

நன்றி : சிக்கிமுக்கி (மார்ச் 2010)

ஆம்புலன்சின் பின்புறத்தில் கடவுள்

விதவை மகளின் ஆண்மகவுக்கு
ரத்தமாற்று சிகிச்சையில் உதவுவதற்கெனவே
விலாவில் முளைத்த றெக்கையோடு
திடுமென நிகழ்ந்தான் சாத்தான்

பை நிறைய உதவிகளோடும்
கையே வாஞ்சையாகவும்
அங்கலாய்த்துக் கொண்டிருக்கும் அவன்
அனைவருக்கும் தேவையாயிருந்தான்

ஆறுதலைக் கேடயமாக நீட்டும்
அவன் கிருபைக் குறித்து
யாருக்கும் எவ்வித ஐயப்பாடுமில்லை

துயருறுவோரின் காயங்கள் மீது பூச
துளிர்த்துக்கொண்டே இருக்கின்றன
அவனது மொனைக் கண்களில் கண்ணீர்

சம்பாசித்துக்கொண்டிருக்கையிலேயே
சாலையைக் கடக்க சிரமமுற்ற மூதாட்டிக்கு
மாறிப்போனான் கைத்தாங்கலாய்

அவ்வப்போது உலக நலனில்
தோய்ந்தெழுந்த அவனது சிந்தனை
இன்னும் பிற இத்யாதிகள் பொருட்டு
கவலையாய் மாறிற்று

அன்று அவதிக்குள்ளானவர்களை கவனமாக
தம் பிரார்த்தனைப் புத்தகத்தில் பதிந்து
உருக்கமாக ஜெபிக்கவும் துவங்குகிறான்

யாவற்றையும் அவதானித்தபடி...
பாலூட்டிக்கொண்டிருப்பவளின் முலைகளில்
முறுவலோடு லயித்திருந்த கடவுள்
தம் மாட்சிமைமிகு ஒளிபொருந்திய கிரீடத்தை
மார்வாடிக் கடையில் வைத்துவிட்டு
அறுவைசிகிச்சைக்கு விரையும்
ஆம்புலன்சின் பின்புறம் தொற்றியபடி
தாசி வீட்டுக்கு அருகாமையில் சொல்லி

சச்சரவு செய்துகொண்டிருந்தார் கடவுள்

சுகன் (ஆகஸ்ட் 2010)

சிறிது

என் சின்னஞ்சிறு திலீபனின்
குறுங்குடை மறைத்துவிடுமளவுக்கு
சிறிதிலும் சிறிது வானம்

நன்றி: கல்கி (28.02.10)

உலகம்

ஒளியின் வழித்தடம் அழிக்கப்பட்டு
இருளுறைநிலையில்
ஜன்னல் தாழிடப்பட்ட அவனதறை
ஒன்றுமில்லையென
இயல்பாய் இருக்கிறாள் மனைவி
இயல்பு திரிந்து தேம்புகிறது
அவனுலகம்

நன்றி: கல்கி (28.02.10)

நனைதல்

தமது செல்ல பாலகனை
உறக்கத்தில் ஆழ்த்தும்பொருட்டு
அப்பா சொன்ன கதையிலிருந்து
உயிர்கொண்ட ஸர்ப்பம்
புற்று ஒன்றை நிர்மாணிக்க
உறங்கிப்போகிற மகனால்
நனைகிறது அப்பாவின் பால்யம்

நன்றி : சிக்கிமுக்கி [பிப்ரவரி 2010]

பெரு மழை

உள்ளாடையின் அந்தரங்கம்

சொட்டச்சொட்ட நனைய

அவர்கள் ஆடித்தீர்த்த பெருமழையில்

கிளர்ச்சியுற்று

முளைகொண்ட மாஞ்செடியின்

முதல் காயைக் கொய்கையில்

அவளுக்கு மேலதிகமாக சுரக்கின்றன

மார்புகள்

நன்றி : சிக்கிமுக்கி [பிப்ரவரி 2010]

பச்சைய பருவம்

நீதான் வழிநடத்திப் போகிறாய்

மறியின் பச்சைய கனவுகளை
முடித்துவைக்கும் மேய்ப்பனைப் போல
எலிகளின் தானிய சபலத்தை
நிவர்த்திக்கும் கழனிகளைப் போல
உன்னை மையமாக்கி
சுழல்கிறதென் உலகம்

உனது கோபுரங்களில் குடியிருக்கும்
ஆசையின் கனவுக் கண்களை
உனது சுனைகளில் நீராட்டிச் சிவக்கவிடுவாயா

காதுகளை உரசித் தொங்கும்
நேர்த்திக் கடனென
காமத்தின் பக்கவாட்டில் ஆடுகின்றன
கொங்கைகளின் மீதான வேட்கை

ஒரு வட்டக் கிணறு போல
குறு அலைபரப்பும் உன் பருவத்தை
நம்பியிருக்கிறது அதன் புன்செய்நிலம்

நன்றி : சிக்கிமுக்கி [பிப்ரவரி 2010]

ப்ரியமான உப்பு

எதிர்பார்ப்பு

-விலக்கான நாட்களின் ஈர நசநசப்புக்கு

ஒப்பாய் எரிச்சலூற்றி இருக்கும்

கனவு

-மழலை ஈன்றவளின் பாலூட்டும் ஏக்கம்

அலுவலகக் கழிப்பறையில் பீய்ச்சப்படுதலாய்

துயருறுத்தி இருக்கும்

வார்த்தைகள்

-பிரசவிக்க இயலாது வயிற்றுப் பிள்ளையோடு

மரித்துப்போன தாயின் இயலாமையை

விதைத்திருக்கும்

முன்முடிவுகள்

-திரும்பிப் படுத்துறங்கும் உன்னை

வன்மையாய்த் திருப்பி உன்னனுமதியின்றி

புணரும் வேதனையைத் தந்திருக்கும்

ஆக்கிரமிப்பு

-பிரசவித்த வயிற்றின் கோடுகளென

வலியின் ரேகைகளை உள்ளுக்குள்

ஓடவிட்டிருக்கும்

எல்லாம் விலக்கி

ஓர் உதட்டுச் செடி முத்தப் பூவை புஷ்பிக்கிறது

ஓர் உதட்டுச் செடி கொய்கிறது

உப்பின் சுவை கூடுகிறது

துத்தா

பார்க்குமனைத்துக்கும் பார்த்தமாத்திரத்திலேயே
பெயர்சூட்டிவிடும் ஞானம் வாய்த்திருக்கிறது
ஒன்னரை வயது கபிலனுக்கு

அதற்கு முன்பிருந்த பெயர்குறித்தோ
பின்பு வரப்போகும் பெயர் பற்றியோ
அவன் கிஞ்சித்தும் கவலையுறுவதில்லை

களிகூர்ந்து அவன் சூட்டும் நாமகரணம்
ஒருபோதும் மொழியின் கூண்டுக்குள்
நிலைகொள்ளாது மேலாக
அர்த்தத்தைச் சிங்காரிக்கும்

கல்லணையை அவனுக்கு
அறிமுகப்படுத்திய கணத்தின் முடிவில்
தேங்கித் தளும்பிய புனலை
இத்தியென அள்ளியாடினான்

வீடு மீண்டதும் கல்லணையை
பக்கெட்டில் ஊற்றி அவன்
இத்தியாடுகையில் எதிர்பட்ட
எலியின் பொருட்டு
புவ்வாவென்று அலறினான்

கேட்கப்போன அப்பாவாகிய அப்பா
துத்தாவானார்
துத்தா அப்பவானால்
அப்பா என்னவாகும்

நன்றி: கல்கி (28.02.10)

ருது

உயிர்ப்பிடித்தெழும் நாட்களின் பிடரி பற்றி

உலுக்கிஎடுப்பதற்கெனவே

ஊட்டி வளர்த்தனுப்புகிறாய்

ருதுவான சொற்களை

விடைத்தலையும் பருவத்தை

செரித்துத் தீர்க்கவே

பசிவிரித்து தவம் கொள்கிறததன்

பிரவேசப் பாய்ச்சல்

ஏறி இறங்கும் ஏக்கப் பெருமுச்சுகளில்

திய்ந்தழிகின்றன அவை உமிழ்ந்துவிட்டுப்போன

கனவுபிம்பங்கள்

அஹிம்சைபுனைந்த அதன்

அர்த்த மையத்திலிருந்து

வெடித்துப்பரவும் சாத்தியக்கூறுளோடு

கனன்றுகொண்டிருக்கும் வன்முறையில்

உன்னழகின் உக்கிரம்

வெள்ளாமையின் கழுத்தறுக்க

கருக்கேந்தி நகரும் அதன் கரத்தில்

உனக்கெழுதிய கவிதையை

ஒப்படைத்ததால் தப்பித்தது காலம்

சொற்களை மனனிப்பதிலேயே

கழிகிறது வாழ்வு