மொழி போர்த்தியிருந்த அலங்காரங்களைக் கலைத்து | அம்மாவை மனைப்பாம்பு பார்த்துக்கொண்டிருந்தது | கதிர்பாரதி 4வது கவிதை நூல் | எழுத்தாளர் கரிகாலன் எழுதிய பின்னுரை|

நாம் அருந்திய முலைப்பாலின் கவுச்சியை சொற்களாகக் கொண்டவை கதிர்பாரதியின் இக்கவிதைகள். அம்மாவோடு 'ள்' சேர்த்தால் அம்மாள். அதுவே பின் அம்பாள் . பேயுருவில் நெருங்கிய காரைக்காலம்மையாரை, ஈசன் 'அம்மை'யென்றான். கதிர்பாரதி காட்டும் அம்மா , அவருடைய அம்மா மட்டும் அல்லர்.

அவர் தமிழ்ப் பிள்ளைகளின் தாயடையாளம். ஈன்ற மகவைக் காக்க, தெய்வமாக மட்டுமல்ல, பேயாகவும் மாறும் அம்மா அவர். சில்வியா பிளாத், பிலிப் லார்க்கின், ரூட்யார்ட் கிப்ளிங், எட்கர் ஆலன் போ, கிறிஸ்டினா ரோசெட்டி என உலகில் எத்தனையோ கவிகள் அன்னையைப் பாடியிருக்கிறார்கள். அக இலக்கியங்களும் 'அன்னாய் வாழி' எனத் தாயைப் போற்றின. 'தாயிற் சிறந்த கோயிலும் இல்லை' என்றவள் நம் ஔவை. ஆனாலும் கதிர்பாரதி காட்டும் கிராமத்து அம்மா, இதுவரை அம்மா மீது, மொழி போர்த்தியிருந்த அத்தனை அலங்காரங்களையும் கலைக்கிறாள். அறியாமையோடும் வெகுளித்தனத்தோடும் குழந்தையே உலகென, உலகை மற்றமையென நினைக்கிறவர் கதிர்பாரதி காட்டுகிற அம்மா. வாசிக்கிறவர்களின் கண்ணீர் பட்டு கரைந்துபோகவும், பின் இதயத்தில் நீங்காத வலியாக தேங்கிவிடவுமான சொற்கள் கொண்டு எழுதியிருக் கிறார் இக்கவிதைகளை கதிர்பாரதி. அம்மாவை எழுதி, எழுதி,

இவர் விரல்கள் தாய்ப்பால் சுரக்கத் தொடங்கிவிட்டனவோ? என எண்ண வைக்கிற ஈரக் கவிதைகள் இவை. கதிருக்கு ஒரு அம்மாதான். இந்தக் கவிதைகளால் இவர் பிள்ளைகளுக்கு இரண்டு அம்மாக்கள் கிடைத்திருக்கிறார்கள். இந்தத் தொகுப்பை முடித்தபிறகு இவ்வுலகை யோசித்தால், ஒரு பெரிய கருப்பையாகத் தோன்றுகிறது

••

"அம்மாவை மனைப்பாம்பு பார்த்துக்கொண்டிருந்தது"

கதிர்பாரதி • 4வது கவிதை நூல்

நாதன் பதிப்பகம் 664