முறுவல்

நிறைசூலியான பசும்நாற்றுகளில் திகைந்துவிட்ட

புகையான் குறித்து அங்கலாய்க்கும்

விவசாயி போலிருந்தது

வண்டல் வண்டலாய்ப் பெருக்கெடுத்த

உன் சோக முறுவல்

நீர்ப்பெருக்கத்தில் சலசலக்கும் வாமடையென

மனம் சஞ்சலத்தில் சப்தித்துத் திணறுகிறது

தூர்களிடை நெளிந்தூரும் நாகத்தின்மீது

தவறிவிழுந்து அரற்றுகிற தவளையாய்

காற்றில் சிதறியலையும் உன் பார்வையில்

அச்சமுறுகிறேன்

விஷந்தேக்கித் திரியும் நட்டுவாகளிக்கு

வழிவிட்டு வரப்பிலிருந்து இறங்குவதென

இறங்கிவிட முடியுமாவென அறிந்தேனில்லை

உன்னிலிருந்து

பெருங்காற்றுக்கு வீழ்ந்துபட்ட கருவேலத்திலிருந்து

தனித்துக் கிளம்பிவிட்ட தூக்கணாங்குருவியின்

இருப்பை நினைவுறுத்தி ஊசலாடும் கூட்டை

ஆறுதலாக்கிக் கொள்கிறது பொழுது

முதிர்ந்தும்முதிராத முலைகளின்

இளஞ்சூட்டுக்கு இணக்கமாய்

சூடும் சுவையுமுடைய உன் முறுவலைப்

பத்திரப்படுத்துகிறேன்

நடுக்கமுறும் எனது கூதிர்காலத்தை

பொதிந்து வைக்கலாமென்று