நின் நினைவுகள்

நித்தம் புணர்கின்றன என்னை
வன்புணர்ச்சியின் ஆதிக்கத்துக்கு
சற்றே குறையும் அதன் ஆலிங்கனத்தில்
மனம் கிலேசமுறுவதை மறுப்பதற்கில்லை
உள்ளங்கால் நீவி உந்திச்சுழி கடந்து
மார்பு ரோமம் கோதி கழுத்துப் பள்ளம் நிறைத்து
உச்சந்தலையில் மய்யமிடும்
பரத்தையின் உதடுகளாய்
புலன்களைத் திரும்பிப் படுக்க வைக்கின்றன
வாலை இடவலம் சுழித்தபடி
நீந்திப் பரவி நதிக்குக் கிளர்ச்சியூட்டும்
சிலேப்பி மீன்களுக்கு உவமையாக்கலாம்
உன் நினைவு முயங்கும் தீவிரத்தை
ருசிக்கு மயங்கியலையும் பூனையாய்
நானும் இயைந்து மிதக்க
அதிர்ந்து அதிர்ந்து அரங்கேறுகிறது
ஒரு திருவிழா கொண்டாட்டம்
இருள் விலக்கி பகலில் எண்ணுகையில்
நான் கொஞ்சம் செலவாகி இருந்தது
கூடவே நானும்
-இருவாட்சி பொங்கல் மலர் 2010