13 November, 2024

வாசிப்புக் குறிப்பு : கதிர்பாரதி, நாவள்: மண்ணும் மனிதர்களும், ஆசிரியர்: சிவராம காரந்த்

ன்னட இலக்கிய சிகரம் சிவராம காரந்த் எழுதிய "மண்ணும் மனிதரும்" 647 பக்கம் கொண்ட நாவல். சிறிது இடைவெளி விட்டு விட்டு இரண்டு நாட்களில் வாசித்து முடித்தேன்.மூன்று தலைமுறைகள் கதை. "முதல் தலைமுறை நொடித்தால் தலைமுறை, மூன்றில் எழும்" என்ற சொல்வழக்கு இன்றும் கிராமத்தில் உண்டு. ஆண்கள் ஊதாரியாகவும் உபத்திரகாரர்களாகவும் திரிய, பெண்கள் சுமக்கமாட்டாமல் இந்த வாழ்வை சுமந்து சாகிறார். அல்லது வெல்கிறார்கள். கடற்கரையோரத்து கர்நாடகத்தில் மழையும் கடலும் மண்ணும் பாத்திரங்களாக மாறி மாறி மனத்தை ஈர்க்கின்றன. உப்பு சத்தியாகிரகத்துக் காலக் கதை. வாழ்வுதான் அகத்தைப் புடம்போடும் சத்தியாகிரகம். நாகவேணி, பார்வதி, சரசுவதி,

சிவராம காரந்த் 
சத்தியபாமா, சுப்பு... என அத்தனைப் பெண்களின் கண்ணீர்தான் ராம ஐதாளரின் வாழ்வை துளிரச் செய்கிறது. கண்ணீர், வாழ்வின் கைப்பொருள் எனப் புரியவைக்கிறது. ஈரம் காயாத பெண்ணின் கண்ணீர்தான் கடலாகத் திரண்டு அலையடிக்கிறது நாவல் முழுக்க. தென்கர்நாடகத்தின் மண்ணையும் மக்களையும் விரும்பச் செய்யும் புதினம் இது. தி.பா.சித்தலிங்கையாவின் தமிழில் சாகித்ய அகாடமி வெளியிட்டிருக்கிறது


No comments: