இருள்தான் எரிந்துகொண்டிருந்தது
ஒளி வருவது புலனானதே இருளால்தான்
ஒளி வேட்டை மிருகத்தின் சாயலில்
இருளைக் கடித்துத் தின்னத் தொடங்கியபோது
கருப்பாய்ச் சொட்டிக்கொண்டிருக்கும்
இருளின் ரத்தத்தை உறிஞ்சுகிறது அதன் திரி
இருளிலிருந்து உயிர்கொண்ட ஒளியிலிருந்து
தன் புன்னைகையைச் சரிசெய்கிறான் சிவன்
பின்பு சிவனே இருளாகி அவனே ஒளியாகிறான்
அவனொளியில் ஒளிர்கிறது உலகம்
இருளே ஒளியாகி ஒளியே சிவனாகி
சிவனே உலகாகி உலகே இருளாலானால்
இருளே சிவனல்லவா
எல்லாம் இருள் மயம்
4 comments:
சர்வமும் சிவமயம்.... எல்லாம் ஒன்றுதான். எதுவாக அதை நினைக்கிறோமோ அதுவே அந்த ஒன்று. இருளின் இழைகளிலிருந்து நீங்கள் நெய்த பளபளப்பான பட்டு மகத்தானது.
குமரி எஸ். நீலகண்டன்
Nalla Kavithai... romba nalla irukku....
அபாரம் கதிர் பாரதி
எல்லாம் இருள் மயம் உங்க வலைப்பக்கத்தின் பிண்ணணி நிறம் போல. கருப்பு கலரை மாத்துங்க சார் கண்ணை அரிக்குது
Post a Comment