மருத்துவமனையிலிருந்து துவண்ட நாற்றென
ஆயாவை வீட்டுக்கு ஏந்திவரும்
அந்தப் புளியமரத்து முடுக்குப்பாதையில்
தலைகுப்புற அசைவற்றுக் கிடந்த
வண்ணத்துப்பூச்சியை இழுத்துப்போகின்றன
கொலைக்கரம் வாய்த்த எறும்புக் கூட்டம்
காற்றுத் தொகுதி ஆராதித்துக்கிடந்த
அதன் வண்ணச் சிறகளிலிருக்கும்
நான்கைந்து ஓட்டைகளின் வழியே
வெளியேற முடிவு செய்துவிட்டது
ஆயாவின் உயிர்
6 comments:
கவிதை பிடித்திருக்கிறது
நல்லாருக்கு சார்!
கதிர், எடுத்துச் செல்லும் எறும்பின் கால்களை கரங்களாக பார்த்த உங்கள் பார்வை நியாயமானது, ஆனால் இதுவரை யாரும் பார்க்காதது. புதுமை
ஆயாவை பகட்டான பட்டாம் பூச்சியாய் பார்க்கிறேன். அதன் வண்ணங்களில் அவளின் எண்ணங்களைப் பார்க்கிறேன்..
நல்ல கவிதை..
நல்லாருக்கு சார்.
நல்ல கவிதை .. எறும்புகளின் கொலைக்கரங்களில் அகப்படுவதைவிட வண்ணத்துப் பூச்சியின் சிறகுகள் வழியே உயிர் போவது ஆயாவுக்கு மோட்சம் தானே ...
Post a Comment