போதும் இம்சிக்காதே
மர்மஸ்தானத்தில் ஊடுருவும்
மனசின் விரல்களைத் திருப்பிக்கொள்
விகாரப்படும் துறவின் இச்சையென
கவிகிற புன்னகை
சபிக்கப்பட்ட பாலையில் வன்மங்கொண்டூரும்
சர்ப்பத்தின் விஷமென நைச்சியமாய்ப் படர்ந்து
ஆன்மாவுக்குள் மரணத்தை விதைக்கிறது
நன்றி : சிக்கிமுக்கி (மார்ச் 2010)
1 comment:
அறிந்ததே இருந்தாலும் .
மீண்டும் புதுப்பித்தமைக்கு நன்றி !
Post a Comment